Kitaplar | Yazarlar | İlmihal | Sohbetler | Hutbeler

11. Konu : Şerefli Kimselerle Kötülerin Sabırları Arasındaki Fark

Her insanın, noşuna gitmeyen baz. şeylere ister istemez sabretmesi gerekir. Fakat şerefli bir kimse, sabrın sonucunun güzel olduğunu bildiği için isteyerek sabreder. Çünkü sabre­den övülür, sızlanan yerilir. Şerefli kimse bilir ki, sabretmedi­ği takdirde, sızlanması kaybolanı geri getirmez, başa gelen mu­sibet ve felaketi kaldırmaz. Mukadder olanı defetmenin, mu kadder olmayanı elde etmenin çaresi yoktur. Sızlanmanın za rarı faydasından daha çoktur.

Akıllılardan biri dedi ki, «ahmak, bir ay ağlayıp sızlandık­tan sonra sabreder. Akıllı ise, musibet başına geld'ği anda sab­reder.» Nitekim denilmiştir kî, bir İşın sonunda varacağı yer, başlangıçtaki yeridir. Buna göre, bir İşin sonu sabır olunca, ah­mağın sonunda yapacağını, akıllınfn başlangıçta yapması ne kadar güzeldir.

Akıllılardan bîri dedi kî, şerefli kimselerin sabn gibi sab­retmeyen, hayvanlar gibi bağırır. Şerefli kimse, musibete ba­kar, eğer sızlanma musibeti gideriyorsa, bu sızlanma faydalı­dır, eğer musibeti gidermiyorsa musibeti ikiye katlamış olur.

Kötü kimse, zorla sabreder, sızlanmanın, ah of çekmenin etrafında dolaşır, bunların kendisine hiçbir fayda vermediğini görür de dövülmek İçin bağlananın sabrı gibi sabreder. Şerefli kimse, Allah'ın taatında sabreder. Kötü kimse ise şeytanın taatında sabreder. Kötü kimseler, neva ve arzularının taatında insanların en sabırlılarıdırlar. Rablarının taatında ise, İnsan­ların en sabırsızlarıdırlar. Kötü kimse, şeytanın taatında malı­nı sarfetmeye en büyük sabrı gösterir. AJlah taatında malını sarfetmeye en küçük sabrı gösteremez. Nefsinin arzusu ve düş­manının rızası İçin bütün meşakkatlara katlanmaya sabreder. Fakat Allah rızası-için en küçük bir meşakkata sabredemez. O, günah işlerken kendisine yapılan eza ve cefalara sabreder, fa-. fat Allah uğrunda kendisine yapılan eza ve cefalara sabrede­mez. Hatta, kendisine eza ve cefa edileceği korkusuyla Allah İçin iyiliği emredip, kötülüğü yasaklamaktan kaçınır. Nefsinin ve nevasının arzusunu tatmin için namusunu dahi korumaz. Yine nefsinin arzu ve istekleri için nefsini ve makamını feda etmeye sabreder. Fakat Allah'ın rızasında ve taatında hiçbir şeyini sarfetmeye yanaşmaz. Şeytana itaatde ve nefsin arzu ve İsteklerinde herşeyinİ sarfetmeye çok sabırlıdır. Allah uğrunda malını sarf etmeye en küçük bir sabrı gösteremez. İşte böy-Jclcri en kötü kimselerdir. Böyle kimseler Allah katında şeref­siz kimselerdir. Şerefli kimseler, kıyamet gününde şahitlerin huzuruna çağrıldığında kötü kimseler onlardan ayrılacaklar­dır. Çünkü kıyamet günü, iyi kimselerle kötülerin ayrılacağı gündür. [12]



Eserin yazarı: İbn Kayyım El-Cevziyye Eser: Sabredenler ve şükredenler

  • Yeni Ekle
Yorumlar (0)

Sabredenler ve şükredenler

MollaCami.Com

İçerik

Sayfalar

Sözlükler

Forumlar