Kitaplar | Yazarlar | İlmihal | Sohbetler | Hutbeler
4. İŞ
Dördüncü iş, nefse cezâ yapmaktır. Nefis ile
hesap yapıp, kusurlarını görüp, cezâ verilmez ise,
cesaret bulur, şımarır. Kendisi ile başa çıkılamaz.
Şüpheli şey yimiş ise, aç bırakmalı, yabancı
kadınlara bakmış ise, iyi mubâhlara baktırmamalı.
Her azaya böyle cezâ vermelidir. Cüneyd-i Bağdâdî
(298 [m. 910] de Bağdâdda vefât etti) diyor ki,
(İbnil Kezîtî, bir gece cünüb oldu. Gusletmeye
kalkarken, nefsi tenbellik etti ve hava soğuk, hasta
olursun, sabr et, yarın hamama git dedi. Antâri ile
gusletmeye yemin eyledi. Öyle yaptı ve Allahü
teâlânın emrinde gevşeklik yapan nefsin cezâsı
budur, dedi.
Birisi, bir kıza baktı, sonra pişman olup, cezâ
olarak serin su içmemeye yemin etti ve içmedi. Ebû
Talha bağında namaz kılıyordu. Güzel bir kuş,
yanına kondu. Ona dalarak, kaç rekât kıldığını
şaşırdı. Nefsine cezâ olarak, bağı fakirlere sadaka
verdi. [Ebû Talha Zeyd bin Sehl-i Ensârî bütün
gazâlarda bulundu. (34) yılında 74 yaşında vefât
etti.] Mâlik bin Abdüllah-il Hes'amî diyor ki,
Rebâhül Kaysî gelip babamı sordu. Uyuyor dedim.
İkindiden sonra yatılır mı dedi ve gitti. Arkasından
gittim. Kendi kendine: Ey boşboğaz! Senin nene
lâzım ki, başkasının yatmasına karışırsın. Ahdım
olsun ki, bir sene başını yastığa koymıyacaksın,
diyordu. Temîm-i Dârî uykuya dalıp, akşam
namazını kaçırmıştı. Nefsine cezâ olarak, bir sene
uyumamaya ahd etti. [Temîm-i Dârî Eshâb-ı
kirâmdan idi.] Mecma' büyüklerden idi. Bir
pencereye bakarak, bir kız gördü. Bir daha yukarı
bakmamaya ahd etti.
Eserin yazarı: İmam Gazali Eser: NEFİS MUHÂSEBESİ