Kitaplar | Yazarlar | İlmihal | Sohbetler | Hutbeler

TABİİNDEN OLAN MÜFESSİRLER

Sahabe devrinden sonra "Tabiîn Devri" gelir. Tabiinden olan müfessirlerin başında Mücâhid gelir,sonra Said Bini Cubeyr, Atâ İbni Ebî Rabah, İbni Abbas'ın kölesi İkrime, Tavus, Mesruk, Katade, Hasan Basri, Atâi Hurasanîsayılır.

Süfyan Sevrî der ki:
Katade demiştir ki: "Tabiînin en âlim olanları dört kişidir: Menasikte Ata İbni Rabah, Tefsirde Said Bini Cübeyr, Siyerde İkrime, helal ve haramda Hasan Basri."
Üçüncü devir "Tebai Tabiîn" devridir. Süfyan İbni Uyeyne, Veki' Bini El-Cerrah, İshak İbni Rahveyh, Abdür-Rezzak, Abid İbni Humeyd, Buhari, İbni Mace, Hakim İbni Hibban tefsirleri bu asrın mahsulüdür.
Bu devirlerde tefsir yalnız nakildir, sırf tefsirdir. Tefsiri Rivaye ve me'surdur. Diraye ve re'y ile tefsir daha sonraları başlar. Fıkıh meselelerini karıştırmak, mezhep münakaşaları ile uğraşmak bu tefsirlerde yoktur.

Mücahit diyor ki: "İbni Abbas'a Kur'an'ı üç defa arzettim, dinlettim. Her âyet başında durdurdum ve ne hakkında nâzil oldu diye sorardım."
İşte böylece o devirlerdeki müfessirler nakil ve rivayetleri toplamışlardır. Mücahid ilk tefsir, tedvin etmeğe başlayandır. Tedvin yazı ile ulûmu tesbit edip toplamak mânasında kullanılıyor. İlk tefsir yazan Mücahit olmuş oluyor. İlk Hadis yazan ise Zührî'dir. Emeviler devrinde ilmin nüvesini Tefsir ve Hadis teşkil ediyordu.