Kitaplar | Yazarlar | İlmihal | Sohbetler | Hutbeler
ÂFÂK:
"Ufuk"un çoğulu. Ufuk, yerle göğün birleştiği gibi görünen uzak daire. Âfak, ufuklar, dış âlemler.
Eser: OSMANLICA SÖZLÜK
OSMANLICA SÖZLÜK
- A harfi
- ABÂ:
- ÂBÂ VÜ ECDAD:
- ABD:
- ABD-İ MEMLUK:
- ABES:
- ÂB-I HAYAT:
- ÂBİR-İ SEBÎL
- ACÂİB VE GARÂİB:
- ACÂİB-İ DEKÂİK:
- A'CEMÎ:
- ACÎB:
- ACÛZ:
- ACZ-I BEŞERÎ:
- ACZ-I KÜLLÎ:
- A'DÂ:
- A'DÂD:
- ÂDÂT-I CARİYE:
- ADÂVET:
- ADEM:
- ADEM-İ KÜLLÎ:
- ADEM-İ MÜSÂVÂT:
- ADEMÎ:
- ÂDET-İ CÂHİLİYYE:
- ÂDETULLAH:
- ÂDİL:
- ADÎL:
- ÂFÂK:
- ÂFÂKÎ:
- ÂFÂT:
- ÂFÎF:
- AFV Ü GUFRÂN:
- AFV:
- ÂGÂH:
- AĞNAM:
- AĞNİYÂ:
- AĞRAZ:
- AĞRAZ-I DÜNYEVİYYE:
- AĞRÂZ-I FÂSİDE:
- AĞRAZ-I NEFSÂNİYYE:
- AĞRAZ-I ŞAHSİYYE:
- ÂĞÛŞ:
- AĞYÂR:
- ÂHAD HABER:
- ÂHÂD:
- ÂHAR:
- B harfi
- C harfi
- D harfi
- E harfi