Kitaplar | Yazarlar | İlmihal | Sohbetler | Hutbeler
İlk Kur’an-ı kerim tercümeleri
Ülkemizde, ilk tercümeyi yayınlayan, Zeki Megamiz isminde, Arap asıllı bir Hıristiyandır. İkincisini ise Cihan Kütüphanesi sahibi Ermeni Mihran Efendi’dir.
Asırlardır, dinimizin emir ve yasakları fıkıh kitaplarından, ilmihâl kitaplarından öğrenilmiştir. Fakat meşrutiyetten beri, belli odaklar, Müslümanları sinsice ilmihâl kitaplarından uzaklaştırıp, meallere, tefsirlere, tercümelere yönlendirme gayretine girmiş bulunmaktadır. Bu maksatla, “Dinimizi esas kaynağından öğrenin, aracıları ortadan kaldırın” gibi sloganlar ortaya attılar. İşin aslını bilmeyen çok kimse de, bu sinsice hazırlanmış tuzağa yakalandılar.
Birçok şey alıştıra alıştıra kabullendirilir. Bazı yanlış inanç, fikir, görüş, metod ve kanaatler vardır ki, insanlar onları önce iter, reddeder. Fakat devamlı propaganda, beyin yıkama ve telkin neticesinde, bu itiş ve reddetme, zamanla zayıflar ve toplumun direnişinde gevşeme başlar. Gün gelir, bakarsınız ki, o bozuk ve bâtıl fikir ve metodlar, aynı topluluk tarafından benimsenmiş ve kabul edilmiştir.
İşte, büyük-küçük her Müslümanın, bir adet Kur’an tercümesi edinerek, İslâmiyeti doğrudan doğruya kutsal kitabından veya kaynağından öğrenmesi fikri de böyle olmuştur. Bu, sinsi din düşmanlarının, yıllardır yaptıkları beyin yıkama propagandalarının bir neticesidir. Maalesef zamanımızda Müslümanların çoğu, bu propagandanın tesiri ile, evlerinde bir meal bulundurma, dini buradan öğrenme yanlışlığına düştüler.
Hâlbuki, bizim, dinin temel bilgilerini Kur’an tercümelerinden elde etmemiz, öğrenmemiz mümkün değildir. İslâmiyeti içeriden yıkmak, dinimizin temellerini dinamitlemek isteyen sinsi reformcuların ve inkârcıların, yıllar boyu devam eden teraneleri şu olmuştur:
“Herkes dinini doğrudan doğruya Kur’an-ı kerim’den öğrensin. Bunun için de herkese bir tercüme, yahut meal veya tefsir temin edilsin. Onu okusunlar; eski kafalı hocalar, fıkıh kitapları aradan çıksınlar!..”
Nihayet onların dediği olmuş, bu sinsi oyun, yani dini bilgileri meallerden ve tercüme kaynaklardan almak fikri, doğru olarak kabul edilmiş ve tercümeler, mealler peynir ekmek gibi satılmaya başlamıştır. Okuyan herkes kendine göre bir mana çıkarmış, şüpheler başlamıştır.Bunun neticesinde, dinden uzaklaşmalar, dinden çıkmalar başgöstermiştir.
Eserin yazarı: Mehmet ORUÇ Eser: MEZHEPLER DOSYASI
MEZHEPLER DOSYASI
- İSLAMİYET NAKİL DİNİDİR
- KURAN-I KERİMİ HERKES ANLAYABİLİR Mİ?
- Kur’an-ı kerim
- Hazret-i Ömer anlayamadı
- Yanlış anlamak şüphe hasıl eder
- Dinden ayrılmalara sebep oluyorlar
- Art niyetli olmayanlar gerçeği görüyor
- Maksatları Kur’an-ı kerimden uzaklaştırmak
- Kur'ân-ı kerîmi anlamak mümkün mü?
- Kur'ân-ı kerîmi yanlış tefsîr etmek
- Tefsirden, meâlden dîn öğrenilebir mi?
- Kur'ân-ı kerîmin ifade gücü
- Tefsir, meal okuma merakı
- Kur'ân-ı kerîm bilgileri
- Kur'ân-ı kerîm okuma sevâbı
- Okumak için manasını bilmek gerekmez
- Kur'ân-ı kerîmin tefsîri
- Fıkıh kitapları Kur'ân-ı kerîmin tefsîridir
- Dinin emirleri asra göre değişmez
- Yanlışı bir yana doğrusu bile zararlı
- Usul hatası önemlidir
- Tefsirden dinimizi öğrenmek mümkün mü?
- Tefsirde nakil esas alınmazsa
- Kelime kelime tercüme yapılamaz
- Tefsîrler ve İsrâiliyyât
- Tefsîrler ve mevdû hadîs
- İlk Kur’an-ı kerim tercümeleri
- İslamın Luther’lere ihtiyacı yoktur
- Meal tartışmalarının özeti
- Yanlış propagandalardan kurtulmalı
- Yapılabilecek en büyük kötülük
- Müsteşrikler neden hız kesti?
- Hadis-i şerifler ve Kur’an-ı kerim
- Cuma namazı örneği
- Dinin anlatılmasında Peygamberlerin lüzumu
- Hz.Peygamberin hüküm koyması
- “ O’nun her sözü vahy iledir.”
- Vahiy Kur’an-ı kerimden ibaret midir?
- O halde Hikmet nedir?
- Peygambersiz din olur mu?
- Hz. Peygamberin bildirdikleri vahy iledir
- Günahların affı Peygamber sevgisine bağlı
- Apaçık sapıklığa düşenler!
- ALİMLERİN DİNDEKİ YERİ
- İCTİHAD VE MEZHEPLER
- DİNDE FIKHIN ÖNEMİ
- Fikih İlmi ve İmam-i a’zam
- MAKALELER
Katolik Kilisesi'nin Hristiyanlık üzerindeki tekelini kırmaya dönük Protestan söylemin en temel unsuru, "İncil'i herkesin kendi dilinde okuması" idi. Burada bunun Hristiyanlık'ta ne tür bir dönüşüme yol açtığı sorusunun cevabıyla iştigal etmeyeceğim. Bu mesele, ayrıca müstakil olarak ele alınmayı hak edecek önemde. Ama burada bizim için daha önemli bir mesele var: Protestanlığın muharref İncil'i bireysel yorumların nesnesi haline getiren tutumundan bahis açıldığında, birileri, herkesin Kur'an'ı kendi dilindeki mealinden okumasının sakıncalarına işaret edilmesini, Katolikliğin Protestanlığa tepkisiyle ilişkilendiriyor. Oysa ortada ne Katolikliğin "yorum tekli"ni elinde bulunduran resmî kurumsal yapısıyla, ne de onun toplumsal, ekonomik ve siyasî uzanımlarıyla irtibat kurulmasını haklı çıkaracak bir durum var…
Şu sorunun cevabı önemli: "Meal niçin okunmalıdır?"
Buna "Allah Teala'nın bizden ne istediğini öğrenmek için" tarzındaki bildik cevapla mukabele etmenin, ayrı bir soruyu icbar etmekten başka bir faydası yok: Meal okuyarak öğrendiğimiz gerçekten de Allah Teala'nın muradı mıdır? Ya da Allah Teala'nın muradını öğrenmenin doğru yöntemi meal okumak mıdır?
Sanıyorum herkes şu noktada ittifak halinde: Bütün İslamî ilimler Kur'an'a dayanır. (Sünnet de temelini Kur'an'dan aldığı için bu cümlenin "Bütün İslamî ilimler Kur'an ve Sünnet'e dayanır"dan farkı yok.) Bu şu demektir: Bütün İslamî ilimler Kur'an'ı Allah Teala'nın muradına uygun tarzda anlama çabasının ürünüdür. Bu da demektir ki, Kur'an'ı Allah Teala'nın muradına uygun tarzda anlama çabasıyla İslamî ilimler arasında kopmaz bir ilişki vardır. Medrese müfredatında niçin "Kur'an dersi" diye bir dersin olmadığını soranlar, Kur'an bağlamında hakkı verilmiş bir anlama çabasının en azından sağlam bir Ulûmu'l-Kur'an birikimiyle mümkün olduğu vakıasını atladıkları için meseleye şaşı bakıyor.
"Ulûmu'l-Kur'an niçin gereklidir?" sorusu, ancak, "Kur'an neden bahseder" noktasında bulunanların, yani meraklarını gidermek için meal okuyanların soracakları bir sorudur. Ve itiraf edelim ki, modern zamanlara mahsus işbu "meal okuma furyası"nın en masum pratiklerinin, insanları bundan daha ileri bir noktaya taşıdığını söylemek mümkün değil!
Doğrusu, İslamî hassasiyetimizi, takvamızı ve teslimiyetimizi artıracak ve bizi müstakim bir itikadî çizgide tutacak olan ne ise onu yapmaktır. Meal okumanın bu noktada hiç katkı sağlamayacağını iddia ediyor değilim. Demek istediğim şu:
1) Sadece ve münhasıran meal okuyarak bu hedefe ulaşmak mümkün değildir. Çünkü İslam, herhangi bir meal yazarının Kur'an'dan anladığı şeye indirgenemez.
2) Meal okuyan kimse bunu, "din tasavvuru" inşa etmek için yapmamalı, okuduğu metnin, bütün İslamî ilimlere kaynaklık eden ilahî kelamın, "meal" imkânlarıyla çerçevelenmiş boyutu olduğunu hatırdan çıkarmamalıdır.
Şu noktayı asla aklınızdan çıkarmayın: Hiçbir bid'at ehli kendisini "bid'atçi" olarak ifade etmez, etmemiştir. Kendilerini Kur'an'a dayandırmış olsalar da geçmişte bid'at ehli, ulemanın gayretleri sayesinde bid'at ehli olarak tanınır, anılır ve kendilerinden uzak durulurdu. Bugünse bid'at ehline artık bid'at ehli denmiyor. Onların tamamı aramızda yaşıyor ve "Kur'an'a gelin" çağrısı yapıyor; daha doğrusu bid'atlerini bu çağrıyla kamufle diyor. Kur'an'ın "hatalar ihtiva eden beşer mahsulü bir kelam" olduğunu söyleyenler de, "Kur'an gelmese de olurdu" dedirtecek şekilde Yahudi ve Hristiyanlar'ın ahirette kurtuluşa ereceğini söyleyenler de hep Kur'an metninden hareket ediyor!!
Ebubekir SİFİL
www.ebubekirsifil.com