Kitaplar | Yazarlar | İlmihal | Sohbetler | Hutbeler
Erkek-kadın isimleri
Erkek isminin sonuna arapça dişilik eki getirilerek yapılan kadın  isimleri:     
    Abdi (a): Kul olan, köle olan. Abdiye.
    Âbid (a): Allahü teâlâya ibadet eden, kulluk yapan, zahid, köle. Âbide.
    Âdil: Adaletli, adalet sahibi, doğru, doğruluk gösteren,  hakperest. Âdile.
    Akif (a): Bir şeyde sebat eden. Bir yerde devamlı oturan, devamlı  ibadetle meşgul olan, dünya dertlerinden uzaklaşıp Allaha yönelen. Âkife. 
    Âkil (a): Akkılı uyanık, zeki. Reşid, olgun. Âkile.
    Ali (a): Üstün yüce, yüksek, şerif ve aziz, şan, şeref sahibi  meşhur. Aliye.
    Âlim (a): Çok okumuş, bilgin, çok şey bilen, dır. Âlime.
    Âmil (a): Bir işle mükellef, yapan yapıcı. Âmile.
    Ârif (a): İlim ve irfan ehli, sabırlı, âmir, kumandan. Ârife.
    Asıf (a): Şiddetli esen rüzgar, fırtına. Asıfa.
    Âsım (a): Haramdan kaçınan, günahtan sakınan, kendini her türlü  kötülüklerden koruyan, temiz, namuslu, iffetli. Yasak, yanına yaklaşılmıyan. Asıme.
    Atik (a): Azat olunmuş, serbest bırakılmış. Soyu temiz, necîb,  güzel, genç. Atîke.
    Atıf (a): Meyleden, bağlayan. Atıfa.
    Avni (a): Yardım eden, yardım görmüş, kafadar. Avniye.
    Ayni (a): Bir şeyin iyisi ve kıymetlisi, gözde. Ayniye. 
    Azâd (f): Serbest, azat edilmiş, soyu sopu bilinen. Azâde.
    Aziz (f): Muhterem, saygı değer. Azize.
    Azmi (a): Kemikli, güçlü, kuvvetli. Azmiye.
    Bahri (a): Denizci, deniz gibi gözü gönlü geniş. Bahriye. 
    Basri: Görmesi kuvvetli olan. Basriye. 
    Basît (a): Sade, düz, arızasız. engelsiz. Basite. 
    Bedri (a): Dolunay gibi güzel ve nurlu. Bedriye.
    Behic (a): Şen, güzel, güleryüzlü, şaduman, şirin. Behice.
    Besim (a): Güleryüzlü, şen, güleç. Besime. 
    Câhid (a): Elinden geldiği kadar gayret eden, dîni yaymak için  cihad eden. Câhide.
    Câvid (f): Daimi kalacı, sonsuz, baki, ölümsüz. Câvide.
    Celil (a): Büyük, ulu, aziz mertebesi yüksek, azim. Celile.
    Cemil (a): Güzel, cemal sahibi. Cemile.
    Cevher (a): Maya, yaradılıştan gelen karekter. Cevhere.
    Cevri (a): Haksızlık, eziyet, sitem, incitme. Cevriye.
    Edib (a): Edepli, terbiyeli. Edibe.
    Emin (a): Doğru, dürüst, güvenilir. Korkusuz, endişesiz, rahat  olan. Kendisinden korkulmıyan. Çok iyi bilen. Emine.
    Enis (a): Cana yakın, sevimli dost, arkadaş. Enise.
    Erib (a): Akıllı, zeki, olgun. Eribe.
    Fâdıl (a): Faziletli, faik, üstün, parlak. Fadıle.
    Fâhir (a): Şerefli, değerli, kıymetli, mükemmel. Fahire. 
    Fahrî (a): Faziletli, şan ve şeref sahibi. Fahriye. 
    Fâik (a): Herkesten güzide, en seçkin ve en üstün. Faika.
    Faiz (a): Kurtulan, ebedi saadete kavuşan. Faize.
    Fakih (a): Din bilgilerini çok iyi bilen. Fakihe.
    Farig (a): Vazgeçmiş, çekilmiş, rahat, asude, boş. Fariga.
    Faris (a): Ferasetli anlayışlı, uyanık, usta. Farise. 
    Fazlı (a): Faziletli, erdemli, üstünlük sahibi. Fazilet. 
    Fazıl (a): Faziletli. Hünerli, olgun, ihsân sahibi. Fâzıla.
    Fehim (a): Zekâlı, anlayışlı, çabuk kavrayan. Fehime.
    Fehmi (a): Zeki, akıllı, anlayış sahibi. Fehmiye.
    Fenni (a): Fen ve tekniğe sahip. Fenniye.
    Ferdi (a): Tek ve eşsiz olan, tek şey. Ferdiye.
    Ferid (a): Tek, eşsiz, eşi ve benzeri olmıyan. Feride. 
    Fethi (a): Fetih yapan, zafer kazanan. Fethiye.
    Fevzi (a): Galip, üstün olan, selamette olan. Fevziye. 
    Feyzi (a): Feyizli, değerli, ilim ve irfan sahibi. Feyziye
    Fikri (a): Düşünce sahibi. Fikriye.
    Firuz (f): Mesut, mutlu, ferah, uğurlu, muzaffer Firuze.
    Galib (a): Üstün gelen, yenen, mağlub eden. Galibe.
    Habib (a): Sevgili, dost, sevilen, seven dost. Habibe. 
    Hâdi (a): Hidâyet eden, doğruyu gösteren, rehber. Hâdiye.
    Hâfiz (a): Koruyan, esirgeyen. Hâfiza, hâfize
    Hafs (a): Biriktirme, toplama. Hafsa
    Hâkim (a): Hüküm veren, emreden. Hâkime
    Hakîm (a): Hikmet sahibi, hikmet ilminde mahir. Hakîme
    Halim (a): Yumuşak huylu, ince tavırlı. Halime
    Halis (a): Hilesiz, katkısız, saf, temiz, berrak. Halise.
    Hâlit (a): Ebedi, sonsuz, yaşlı, dinç. Halide.
    Hamdi (a): Allaha hamd eden. Hamdiye 
    Hami (a): Koruyan, himaye eden. Hamiye.
    Hamid (a): Hamd edici, övücü, övülmeye değer. Hamide.
    Hammet (a): Çok hamd eden, çok dua eden. Hammade.
    Hasib (a): Değerli, itibarlı, soylu, soyu temiz. Hasibe.
    Hayrî (a): Hayırsever, iyilik sever. Hayriye.
    Hazin (a): Hazine bekçisi, hazinedar. Hazine.
    Hükmi (a): Hüküm sahibi, bir karara dayanan. Hükmiye
    Hulki (a): İyi huy ve seciye sahibi. Hulkiye
    Hüsnü (a): Cemal ve kemal sahibi güzel. Hüsniye
    Hıfzı (a): Saklayan, koruyan. Hıfzıyye
    Kadri (a): İtibarlı, şerefli, kıymetli. Kadriye
    Kaim (a): Duran, ayakta duran, mevcut. Kaime.
    Kâmil (a): Noksansız, eksiksiz, tam, kusursuz. Kâmile. 
    Kebir (a): Pek büyük, eşsiz büyük. Kebire.
    Kerim (a): Keremi bol, kerem ve ihsan sahibi. Kerime.
    Kâşif (a): Keşfeden, bulan, meydana çıkaran. Kâşife.
    Kibar (a): Büyükler, terbiyeli, görgülü, nazik. Kibariye. 
    Kudsi (a): Kutsal, mukaddes. Kudsiyye. 
    Lami (a): Parlayan, parıldayan, parlak. Lamia. 
    Latif (a): Yumuşak, hoş, nazik, mülayim, şirin. Latife.
    Lebip (a): Akıllı, zeki, anlayışlı, fatin. Lebibe
    Lemi (a): Parlak, parıldayan. Lemiye
    Leziz (a): Lezzetli, tatlı, hoşa gider. Lezize 
    Lütfi (a): Hoşluk ve güzellik sahibi. Lütfiye 
    Macid (a): Şan ve şerefi büyük, yüce, çok şerefli. Macide
    Mahir (a): Usta, elinden her iş gelen, uzel. Mahire.
    Maruf (a): Herkesce bilinen, belli, meşhur, ünlü. Marufe. 
    Masum (a): Suçsuz, günahsız. Masume. 
    Maşuk (a): Sevilen, aşk ile sevilen, sevgili. Maşuka. 
    Mahbub (a): Sevilen erkek, erkek sevgili. Mahbube. 
    Maksud (a): Kasdolunan, arzu edilen. Maksude.
    Maksur (a): Kısaltılmış, bir şeye ayrılmış. Maksure.
    Malik (a): Sahip. Malike.
    Mansur (a): Allahın yardımıyla galib gelmiş. Mansure.
    Mazlum (a): Zulüm görmüş. Mazlume.
    Mebruk (a): Tebrik edilmeye lâyık kimse. Mebruka.
    Mebrur (a): Hayırlı, makbul, beğenilmiş. Mebrure. 
    Medih (a): Övmeye sebep, övülmeye değer. Mediha. 
    Mecid (a): Şan ve şeref sahibi, azametli, büyük. Mecide.
    Meftun (a): Gönül vermiş, tutkun, vurgun. Meftune. 
    Mehcur (a): Bir köşede bırakılmış. Mehcure. 
    Mehdi (a): Doğru yolda olan, hidayete eren. Mehdiye.
    Mekki (a): Mekkeli. Mekiyye.
    Melih (a): Güzel, şirin, sevimli, melahat sahibi. Meliha
    Melik (a): Padişah, hükümdar, hakan, mal sahibi. Melike 
    Memduh (a): Övülmüş, beğenilmiş. Memduha 
    Memnun (a): Sevinmiş, sevinçli, razı,hoşnut. Memnune 
    Mergub (a): Herkesçe beğenilen rahmet gören. Mergube 
    Mesrur (a): Memnun, sevinmiş. Mesrure 
    Mestur (a): Örtülü, kapalı, gizli. Mesture 
    Mes’ûd (a): Bahtiyar, bahtlı, kutlu iman ehli. Mes’ûde.
    Meşkur (a): Teşekküre değer, şürke layık. Meşkure
    Mevlüt (a): Yeni doğmuş çocuk. Mevlüde
    Meymun (a): Uğurlu, bereketli, kutlu. Meymune 
    Mezid (a): Artmış, arttırılmış, büyümüş. Meziyet 
    Mihri (f): Güneş gibi parlak ve ışıklı olan. Mihriye
    Muallim (a): Tâzim eden, öğretmen, hoca. Muallime.
    Mucib (a): İstenileni veren, boş çevirmiyen. Mucibe
    Muhib (a): Seven, sevgi besleyen, dost, sevgili. Muhibbe 
    Muhlis (a): Halis, katıksız, gerçek dost, ihlaslı. Muhlise 
    Muhsin (a): İyilik ve ihsan eden, cömert. Muhsine 
    Muin (a): Yardım eden, yardımcı, muavin. Muine 
    Muiz (a): İkram eden, şeref veren, ağırlayan. Muize
    Mukbil (a): İkballi, mutlu, bahtiyar, mübarek. Mukbile 
    Munis (a): Ünsiyetli, alışılan, cana yakın, sevimli. Munise 
    Muslih (a): İslah edilmiş, islah olunmuş. Muslihe
    Muti (a): İtaat eden, boyun eğen. Mutia 
    Muvahhid (a): Allahın birliğine inanan. Muvahhide
    Mübîn (a): Açık, belli. Mübîne
    Mücâhid (a): Cihâd eden, din için savaşan.  Nefsini terbiye eden, derviş, mutasavvıf. Mücâhide
    Müdrik (a): İdrak eden, anlayışlı, akıllı. Müdrike 
    Müfid (a): Sohbetinden istifade edilen, yararlı. Müfide
    Mükrim (a): İkram eden, misafir ağırlayan. Mükrime
    Mümin (a): Hak dine inanmış, müslüman. Mümine 
    Mümtaz: (a): İmtiyazlı, seçkin. Mümtaze 
    Münci (a): Kurtaran, kurtarıcı, halaskâr. Münciye 
    Münib (a): Hakka dönen, pişman olmuş,. Münibe 
    Münif (a): Yüksek, büyük, ali, bülend, meşhur. Münife 
    Münir (a): Işık veren, parlak nurlu, aydınlatıcı. Münire 
    Mürşid (a): İrşad eden, doğru yolu gösteren. Mürşide
    Müslim (a): Teslim olmuş olan, müslüman. Müslime 
    Müşfik (a): Şefkatli, merhametli, acıyan. Müşfika
    Naci (a): Kurtulan, selamete kavuşan. Naciye 
    Nadi (a): Nida eden, haykıran, bağıran. Nadiye
    Nadir (a): Ender bulunan, az bulunur. Nadire 
    Nafi (a): Faydalı şeyler yapan. Nafia
    Nafiz (a): İçe işleyen, tesir eden, sözü geçen. Nafize 
    Nahid (f): Zühre yıldızı. Nahide 
    Naib (a): Vekil, birinin yerine geçen. Naibe
    Nail (a): Muradına eren,   ele geçiren, ermiş. Naile 
    Naim (a): Bollukta yaşayan. Naime 
    Naki (a): Temiz, pak, çok takvalı, temiz insan. Nakiyye 
    Nami (f): Namlı, şöhretli, ünlü tanınmış. Namiye 
    Namık (a): Yazıcı, katip, yazar, muharrir. Namıka 
    Nasib (a): Pay, hisse, kısmet. Nasibe 
    Nâsih (a): Nasihat eden, içi temiz insan. Nâsiha
    Nasır (a): Yardımcı, imdada yetişen, zafer veren. Nasıra 
    Nasuh (a): Öğütçü, çok nasihat eden, halis. Nasuhi 
    Naşid (a): Şiir okuyan, şiir yazan. Naşide
    Naşir (a): Neşreden, dağıtan, saçan. Naşire
    Natık (a): Söyleyen, düşünen. Natıka
    Nazif (a): Temiz, pak, zarif. Nazife.
    Nazim (a): Tanzim eden, nizama koyan. Nazime
    Nazmi (a): Tertipli, düzenli, vezinli, kefiyetli. Nazmiye 
    Nebih (a): Namlı, şerefli, ünlü, tanınmış kimse. Nebihe
    Nebil (a): Akıllı, anlayışlı, bilgili, faziletli. Nebile
    Necib (a): Soyu temiz,   asilzade, asaletli. Necibe 
    Necmi (a): Yıldız gibi parlak. Necmiye
    Nedim (a): Sohbet arkadaşı, samimi dost, âşık, büyükleri fıkra ve  hikâyeleri ile eğlendiren, tatlı konuşan. Nedime
    Nefis (a): Çok hoş, pek hoş, çok hoşa giden. Nefise
    Nesib (a): Soyu sopu temiz olan. Nesibe 
    Nezih (a): Temiz, tahir pak. Nezihe
    Nezir (a): Doğru yola sokmak için korkutan. Nezire 
    Nuri (a): Nurlu, ışıklı, aydınlanmış, parlak. Nuriye 
    Rabi (a): Dördüncü. Rabia
    Rebib (a): Üvey evlat. Rebibe
    Radi (a): Rıza gösteren, boyun keğen. Radiye, Raziye
    Rafi (a): Kaldıran, yükselten, sahip. Rafia 
    Ragıb (a): İstekli, isteyıp rağbet eden. Ragıbe 
    Rahil (a): Göçen, göç eden, ölen. Rahile
    Rahmi (a): Rahmete munsup, koruyan. Rahmiye 
    Raif (a): Merhametli, acıyan, esirgeyen. Raife
    Rakım (a): Yazan, çizen. Rakıme
    Rasih (a): Temeli sağlam, temeli kuvvetli. Rasiha 
    Rasim (a): Resim yapan, resim çizen, çizgi çizen. Rasime
    Rasin (a): Sağlam, dayanıklı. Rasine
    Raşit (a): Doğru yolda yürüyen, iyi hareket eden. Raşide
    Ratib (a): Tertib eden, sıraya koyan. Ratibe 
    Razi (a): Rıza gösteren, kabul eden, boyun eğen. Raziye 
    Rebi (a): Bahar, bolluk, ilkbalan. Rebia
    Refik (a): Arkadaş, yoldaş, uslu, izanlı. Refika 
    Remzi (a): İşaretli, işaret veren. Remziye
    Resmi (a): Devlet adına olan. Resmiye
    Reşit (a): Doğru yolda giden, akıllı. Reşide
    Rıfkı (a): Yumuşak, yavaş, tatlı, halim selim. Rıfkıye 
    Ruhi (a): Ruh sahibi. Ruhiye
    Ruhsar (f):Yanak, yüz, çehre. Ruhsare
    Rüşdi (a): Doğru yolda giden, ergin, olgun. Rüşdiye 
    Sadi (a): Saade ve uğur sahibi. Sadiye 
    Sabih (a): Güzel, latif, şirin. Sabiha
    Sabir (a): Sabreden, dayanan, acelesiz bekleyen. Sabire 
    Sabit (a): Doğruluğu isbat edilmiş. Sabite 
    Sabri (a): Sabırlı, acelesiz, dayanıklı. Sabriye 
    Sacid (a): Secde eden, Allaha kulluk eden. Sacide 
    Sadık (a): Doğru, gerçek, sadakatli. Sadıka 
    Safi (a): Temiz, pak, saf, arı, katkısız. Safiye
    Sahib (a): Bir kimsenin refiki, arkadaşı olmak. Sahibe
    Said (a): Mutlu, uğurlu,, ahiretine hazırlanmış. Saide 
    Sadri (a): Gögsü olan, gönül ehli. Sadriye
    Sahir (a): Büyüleyici. Sahire.
    Saim (a): Oruç tutan, oruçlu. Saime 
    Sâlih (a): Hakkı ve yetkisi olan. Dindar, dinin emirlerine uyan.  İtikadı düzgün olup, farzları yapmaya, haramlardan sakınmaya çalışan ve bir  kusuru olunca da hemen şartlarına uygun tevbe eden kişi. Saliha
    Salim (a): Sağlam, emin ve korkusuz olan. Salime 
    Sami (a): Yüksek, yüce, refi. Samiye 
    Samih (a): Cömert, eli açık, sahavet sahibi. Samiha 
    Samim (a): İç, öz, asıl, merkez. Samime
    Sarim (a): Keskin, kesici. Sarime
    Sakıp (a): Delen, etkili, tesirli, parlak, ışıklı. Sakıbe
    Satı (a): Meydana çıkan, yükselen. Satıa
    Selim (a): Sağlam, kusursuz. Selime 
    Semih (a): Semahatli, cömert, eli, açık. Semiha 
    Sıddık (a): Pek doğru çok doğru sözlü Sıddıka 
    Sırrı (a): Sır tutan, gizliliğe dikkat eden. Sırrıye 
    Subhi (a): Sabahçı, erken kalkan. Subhiye
    Sudi (a): Faydalı, yararlı. Sudiye
    Sulhi (a): Barış taraftarı, barışsever. Sulhiye 
    Süheyl (a): Bir parlak yıldız. Süheyla 
    Şadi (f): Memnun, sevinçli, gönül ferahlığı olan. Şadiye
    Şaik (a): Hevesli, istekli, arzulu, şevkli. Şaika 
    Şakir (a): Şükreden, gördüğü iyiliğe teşekkür eden. Şakire 
    Şebib (a): Gençlik, tazelik, civanlık. Şebibe
    Şefik (a): Şefkatli, merhametli, acıyan, esirgeyen. Şefika 
    Şehim (a): Akıllı ve kurnaz yiğit, kahraman. Şehime 
    Şerif (a): Büyük, soylu. Hz.Hasanın soyundan. Şerife
    Şevki (a): Şevkli, neşeli, istekli. Şevkiye
    Şükrü (a): Şükreden, iyiliğe teşekkür eden. Şükriye.
    Tahir (a): Temiz, pak, temiz. Tahire
    Talib (a): İsteyen, istekli, öğrenci. Talibe 
    Tayyib (a): İyi, hoş, temiz, helâl, güzel kokulu. Tayyibe 
    Temim (a): Nazar boncuğu, nazarlık. Temime
    Ubeyd (a): Kulcağız, kölecik. Ubeyde
    Ulvi (a): Yüksek, yüce, manevi değeri olan. Ulviye 
    Ünsi (a): Arkadaş, ünsiyet etmiş, alışmış. Ünsiye 
    Vacid (a): İstediğini istediği vakit bulan. Vacide 
    Vafi (a): Yeter, tam, elverir. Vafiye
    Vahid (a): Tek, bir, eşsiz, eşi ve benzeri olmayan. Vahide
    Vasfi (a): Vasıflı, kaliteli mi? özellikli. Vasfiye 
    Vasıf (a): Vasfeden,, bildiren, öven, medheden. Vasıfe 
    Vecih (a): Bir kavmin ulusu, büyüğü, hürmetli. Vecihe
    Vefi (a): Vefalı, tam, mükemmel insan. Vefia
    Vefik (a): Uygun, kafa dengi, aynı fikirde arkadaş. Vefika 
    Vehbi (a): Bağış, hediye, Allah vergisi. Vehbiye 
    Vehib (a): Hibe eden, bağışlayan. Vehibe
    Veli (a): Ermiş kişi. Veliye
    Velid (a): Yeni doğmuş, çocuk. Velide
    Vesim (a): Güzel, hoşa giden yüz, nişanlı. Vesime
    Yümni (a): Uğurlu, bereketli, sağcı. Yümniye 
    Zahid (a): Helâlın fazlasından da sakınan. Zahide 
    Zahir (a): Açık, bir şeyin dış yüzü ve dışı, belli. Zahire
    Zaim (a): Baş, lider. Zaime
    Zakir (a): Anan Allahü teâlâyı daima zirkeden. Zakire 
    Zarif (a): Zerafetli, güzel, şık, nazik, ince. Zarife
    Zati (a): Özlük, özel, zatına mahsus. Zatiye 
    Zeki (a): Temiz, halis, hali temiz olan. Zekiye
    Zihni (a): Zihinli, akıllı, düşünceli, kavrayışlı. Zihniye 
    Zühdi (a): Zühd ve takva sahibi. Zühdiye
    Zülfi (a): Zülüflü. Zülfiye
Eserin yazarı: Ali Güler Eser: Isimler Ve Anlamlari